Ona kimse öğüt vermezdi, kendi hükümleriyle yaratacağı "iyi" ve "kötü" den öte iyi ve kötü yoktu onun için. Çevresinde her şey toplanmış ona bakıyor, tek bir hareket yapmadan onu bekliyordu.
korkunç bir sessizliğin ortasında yapayalnızdı. Özgür ve yapayalnız, yardımdan ve aftan yoksun, hiçbir yardım umudu olmadan karar vermeye mahkumdu, ölünceye dek özgür olmaya mahkumdu.
JEAN PAUL SARTRE
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder