MOZART
Bin yediyüz altmışta
Mozart dört yaşındaydı,
Bütün gün, ayrılmadan
Piyano başındaydı
Dan dan dan,
Ne güzel.
Minnacık parmakları
Oynuyordu tuşlarla,
Oda sanki dolardı
Cıvıldayan kuşlarla.
Çın çın çın.
Ne güzel
Babasının kemanı
Çok hoşuna giderdi,
"Bu sazı da bir gün ah
Çalabilseydim" derdi.
Gıy gıy gıy,
Ne güzel
Notaları sevmişti,
Do re mi fa so la si,
Aman ne kolay şeymiş
Bu melodi dizisi.
Şu müzik
Ne güzel.
Kemanı, piyanoyu,
Çabucacık öğrendi,
Yedi sekiz yaşında
Tüm güçlükleri yendi.
Başarı
Ne güzel.
Parlak konserler verdi,
Saraylarda prenseslere,
Herkes şaşırdı kaldı
Çıkardığı seslere.
Bak bak bak
Ne güzel
Ünü dünyayı tuttu,
Alkış topladı bol bol
Dedi:" Artık mutluyum,
Sanat, tanrısal bir yol
Çağlarca
Ne güzel.
MÜNİR CEYHAN
(1968)
( Çocuklarımıza)
13 Mart 2011 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder