7 Mayıs 2012 Pazartesi

NOT ETTİKLERİM

İnsan önce bir ruh olarak gökyüzünde günahsız ruhlar arasında bulunur. Fakat her şey değiştiği için, o da yine yeryüzüne inmek zorunda kalır.

Hocalarıyla ve arkadaşlarıyla vedalaşmadan önce, onlara törenle gökyüzünden bir ruh olmak onurunu muhafaza edeceğine dair söz verir.

Sonra atmosferin katmanlarından inişe başlar, ve inerken gökyüzünü ve yukarıda kim olduğunu unutur. İnsan olur.

Fakat gökyüzünden arta kalan şey ise, yine gökyüzüne duyulan özlem, gökyüzünde olduğu gibi olma özlemidir.

Onun tüm yeryüzü yaşamı, eskiden ve şimdi olduğu kişiyi aramaktan ibarettir.


PISAGOR

Hiç yorum yok: