NOT ETTİKLERİM

SON İSKELE BÜYÜKDERE


Bu bahar rüzgârı;
Bu ıhlamur, hanımeli, ıtır,
Manolya kokusu,
Bu güzel sesler,
Bu olağanüstü hava
Biz gelmeden önce de vardı,
Biz geldikten sonra da,
Bizlerle varolmayı
Sürdürdü.
Birbirimizi
Bu büyüleyici atmosferde
Tanıdık.

Komşuyduk;
Mutlulukları, acıları,
Aile sırlarımızı paylaştık.

Çocuktuk,
Çitlembikleri, erikleri,
Kirazları paylaştık.

Arkadaştık,
Bisikletleri, oltaları,
Yaramazlıkları paylaştık.

Delikanlıydık,
Umutları, sevdaları,
Hayalleri paylaştık.
Yıllar geçip gitti,
Çoğumuz savrulup gittik
Ama
Unutmadık, unutamadık...

Hepimiz, Tüm Büyükdereliler
Bu yaşantının izlerinin,
Farklı notalarını,
Farklı yerlerde
Büyük bir mutlulukla
Mırıldandık...

Çoğumuzun rüyalarında;
Halen parıldayan
Yakamozları,
Mehtaplı gecelerde
Ruhumuzu canlandıran
Yasemin kokuları
Ve
Dağlardan
Akan suların şırıltısıyla

O harikulâde
Büyükdere
Senfonisinin büyüsü
Yankılanmakta...

Yıldız kayması gibi
Geçti zaman...
Vapurlar
Son kez çaldı düdüklerini...
Ayrılık vakti yaklaştı...
Son İskeleye..


HİKMET ÖZİŞ

Not: Son İskele Büyükdere adlı, belgesel, anı tarzında hazırlanmış kitaptan.

Not: Kitabın yazarı Hikmet bey'le tanışma dileğim gerçekleşti.